Jongeren aan het woord
Kahambu KAKAMATA Safi 23 jaar, alleenstaande moeder, 2 kinderen, kok: “Ik ben er trots op om in ons eigen restaurant te werken”.
Ik zat in groep 4 toen mijn ouders scheidden. Ik ging bij mijn oom in Butembo wonen; helaas liet hij me niet meer naar school gaan. Ik deed het huishouden en hielp soms met de verkoop van voedsel op de markt met de vrouw van mijn oom. Op een dag wilde een buurjongen van 20 jaar seks met mij hebben omdat hij mij geld gaf voor mijn behoeften; ik wilde zijn hulp niet kwijt en dus verzette ik me niet. Ik werd zwanger toen ik 15 was. Ik liet het de buurjongen weten en hij sloeg op de vlucht. Mijn oom stuurde me weg naar de familie van de jongen. Zijn ouders stuurden me ook weer weg. Ik bleef 2 dagen bij het dorpshoofd en hij besloot dat de ouders van de buurjongen mij moesten opvangen. Pas 3 weken na de bevalling kwam de buurjongen terug; zijn vader had de kosten van de bevalling betaald. Hij bleef maar 4 dagen en zijn ouders besloten dat ik terug moest naar mijn oom maar die wilde mij ook niet hebben. Uiteindelijk ging ik terug naar mijn moeder. Het leven in het dorp was moeilijk voor mij omdat ik uitgaven had maar geen werk en inkomen. Vooral tijdens de ziekte van mijn kind was dit zwaar; ik had niemand om bij uit te huilen. Ik smeekte een buurvader om hulp, van hem werd ik na 3 jaar zwanger. Ik had geen hoop op een betere toekomst totdat ik werd geselecteerd voor de beroepsopleiding van ACPDI; ik koos voor de koksopleiding omdat een tante haar eigen geld verdient met haar restaurant in Butembo. Nu ik de opleiding met succes heb afgerond ben ik er trots op om een eigen restaurant te hebben met 3 andere alleenstaande moeders. We hebben net
3 maanden gewerkt en ik ben met mijn eigen handen een inkomen gaan verdienen waarmee ik mezelf en mijn kinderen kan onderhouden. We hebben ook een spaarfonds opgericht voor roulerend krediet, ter ondersteuning van de gemeenschappelijke uitgaven van ons restaurant en voor sociale bijstand. Zelf heb ik afgelopen week geld gekregen voor de medische zorg van mijn kind uit ons spaarfonds. Ik ben erg blij om kok te zijn en weer respect te hebben in mijn gemeenschap!
MUMBERE SHALEMBEREKA, 22 jaar, alleenstaand, elektricien: “Ik bad elke dag dat ik betaald werk zou vinden om voor mijn moeder te zorgen”.
Sinds de dood van mijn vader hadden wij nauwelijks geld en leefden we van de gewassen van ons stukje land. Ik was in mijn leven maar één jaar naar school geweest en ik had geen hoop op een betere toekomst. Mijn moeder heeft van kinds af aan geworsteld om te overleven. Ik bad elke dag dat ik betaald werk zou vinden om voor mijn moeder te zorgen. Tot mijn verrassing werd ik geselecteerd voor de opleiding tot elektricien. Na het examen heb ik met mijn drie vrienden een advies- en dienstverleningswerkplaats opgezet. Mijn leven is totaal veranderd sinds ik geld begon te verdienen, nu gemiddeld €10 per week. Geleidelijk neemt de vraag naar onze diensten toe en daarmee ook onze inkomsten. Ik zal alle geleerde lessen uit de training in praktijk brengen. Ik ben zo blij dat ik een baan heb en ik bedank ACPDI en haar donateurs PHARUS en 4U2 DEVELOP terwijl ik hen ook vraag om andere werkeloze jongeren in onze regio te steunen.
DALMOND KAMBALE MBUSA, voorzitter van de vredesclub van het dorp VUTOHYA, pas getrouwd en 2 kinderen: “Dankzij de cavia’s kan ik volgend jaar naar de middelbare school”.
Ik ben blij dat ik cavia’s heb en groente kan verbouwen, want ik verdien nu meer dan wat ik alleen verdien met mijn werk als motortaxichauffeur. De mensen van ACPDI hebben ons getraind in verschillende onderwerpen en vooral in ondernemerschap, wat me erg interesseerde. Na de training ben ik begonnen met 6 cavia's en via doorlopend krediet uit het spaarfonds van onze vredesclub heb ik nog eens 6 cavia's gekocht die al weer veel jongen hebben gekregen. Nu heb ik 43 cavia’s en ik verkoop bijna elke maand 5 tot 10 cavia’s waarmee ik 10 tot 20 $ per maand verdien, afgezien van de cavia's die we slachten voor eigen consumptie. Ook met de verkoop van onze eigen groente en met de motortaxi verdien ik geld. Mijn vrouw houdt de ruimte van de cavia’s schoon en zoekt voer voor hen; samen werken we op het land. Toen mijn dochter werd geboren en ook toen ik ziek was, kwamen vrienden mij geld brengen uit het solidariteitsfonds van onze club. Dankzij de cavia’s kan ik volgend jaar zelf schoolmateriaal kopen en ga ik naar de middelbare school.